Osmanlı'nın Düzeni -
Türklerin Tarihi 6. Kitap - Doğan
Avcıoğlu, Yayına Hazırlayan Doğan Yurdakul, 846-15/ LII
-------------------------------------------------------------
Kütüphanemde
yer alan Türklerin Tarihi Dizisinin Doğan Avcıoğlu’nun ölümünden sonra
bıraktığı araştırma notlarının kayınbiraderi Doğan Yurdakul tarafından
derlemesiyle ortaya çıkmış, Latince deyiş ile “ post mortem” bu kitap için
kurguladığı “ Prekapitalist bir üretim
tarzına sahip, kendi iç dinamiği ile kapitalizme geçebilecekken, yozlaşan idari sistemi nedeniyle bitkin
düşen Osmanlı’ya karşı denizlerdeki
üstünlüğü sayesinde zenginleşen Batı(*) ile yaptığı 1838 ticaret anlaşmasının bir idam fermanı
olduğu… s. 12 … çöküşün II. Selim ile başladığı… s. 14” teorik çerçeveyi ne
yazık ki bu kitapta bulamıyor, sadece notlarından yorumlayabiliyorsunuz.
Notlar,
kitapta dört bölümde derlenmiş.
· Yönetenlerin, ailelerine bırakacakları mirası, ekonomik
temellerini güvenceye almak için benimsedikleri, bağışlanmış miri araziye ait
özel mülkiyete girmeyen topraklarının mülkiyetini yöneten vakıfların, taht
kavgalarının ve şehzade kıyımlarının ana nedeni olduğu,
·
öte yandan tımarlı sipahilerin devletin dağılmayan çatısını
teşkil ettiği, ellerindeki tımar beratlarını meşru kılan devletin, çökmemesi
için varlarını yoklarını ortaya koydukları
I. Bölüm, Osmanlı’nın
Toprak Mülkiyeti Düzeni, bu bölümünün en önemli tezleri…
·
Osmanlı’nın bir kavim olarak değil, bir ordu, hanedan ve hâkim
sınıf olarak ortaya çıktığı, başlangıçtaki büyümenin tamamen Avrupa’da
Balkanlarda gerçekleştiği, Doğu Roma İmparatorluğu’nun Balkanlar’da çözülmesi
sonucunda özellikle Balkanlar’daki sosyo-ekonomik dengesizliğinden yararlandığı
ise,
II.
Bölümde, Kuruluş
Dönemi Üretim İlişkileri ve Fetihlerle işleniyor.
III.
Bölüm. Osmanlı’nın
cihanşümul imparatorluğa ulaşmasındaki yapı taşlarının dile getirildiği
bu bölümde;
·
Osmanlı istilasına karşı Ortodoks köylülerin desteğini alamayan
senyörlerin yanlış bir taktikle Katolik Latin ve Macarların desteğini araması,
·
Başta Yahudiler olmak üzere Osmanlı İmpartorluğu’nun azınlıklar
tarafından bir yeryüzü cenneti olarak kabulü,
·
Rumeli fetihleri sonucu arazilerin devlet mülkü yapılmasının
sonucunda çiftçinin topraklardan faydalanma hakkının doğması,
·
Reayanın askere alınmaması,
·
Fatih’in kişiliğinde Türk, İran, İslam ve Roma geleneklerinin
birleşmesi,
·
Soyluluğa karşı sipahi ile ittifak ve mülk sahiplerine karşı
savaş… buna karşılık II. Beyazıt’ın mülk sahipleri ile ittifakı,
·
Yavuz ile Şiileri din düşmanı sayan savaşlar,
·
Kanuni devrinde Rüstem Paşa’nın yarattığı idari ve iktisadi
sorunlar
Bu
bölümün öne çıkan unsurları.
IV.
Post Süleyman Çağı:
Çöküş
·
Devlet icraatına şer-i hukukun hakim olmasıyla başlıyor.
·
Rüşvetle dağıtılan tımar sistemi ile yozlaşıyor. Öyle ki,
sistemi düzeltmek isteyenler, size tanıdık gelecek şekilde Müslümanlara
zulmeden bir yönetici olarak iftiraya uğruyor.
·
Ve Celalilik başlıyor. Ayaklanmalar her türlü tavize rağmen
kesilmez.
·
Görevlilerden her bir artık yabancı devletler hesabına çalışmaya
başlar.
· 1838’de yazarın Türkiye’nin idam fermanı dediği Ticaret
Anlaşması imzalanır.
·
Tanzimat hareketi ile de kalan Osmanlı İmparatorluğu Batı’nın
sömürgesi olur.
Yazarın,
kitapta 246. sayfadan 251. sayfaya kadar Şeyh Bedrettin, Börklüce Mustafa ve
Torlak Kemal hakkındaki notları da oldukça ilginç… ilgisi olanların bu
sayfaları özenle okuyup sorgulamasını öneririm.
-------------------------------------
Kırmızı Kedi Yayınevi, I. Basım, Kasım 2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder