İrtifa Kaybı, Karin Karakaşlı,  878 - 37 / XCVI

-------------------------------------------------------------------

Kitabının adı İrtifa Kaybı’nın adına ironi, her bir sayfasını okurken olduğum yerde irtifa kazanıp da çıkınca Burgaz’ın tek ve biricik tepesi Hristos’un tepesine… gerinip de kanatlarımı iyicene açıp yaydım birer birer teleklerimi kanat, kuyruk yek bir ahengine… her bir sayfanın, her bir satırın arasında, yedi renk kelimelerin termal sıcaklığında dolanan rüzgârın ahengine… ve sadece hakikati sussam bir derece, bir de üstüne hoyratlığa hıncımı susarken ben… saklanmış, için için delirdiğim, gözlerimle gördüğüm kabusları, hoyratlıkları, anlatmayan, anlatamayan ben, bir sırdaş buldum kendime…  karşımda, kırılgan ve tedirgin ruh haline direnen bir yaşama sevinciyle… Merhaba Karin Karakaşlı, merhaba, hoş geldin kütüphaneme… sadece;

“Kapıları çarpar, dalları eğerken

Bahçedeki o fuşya begonvil gibi durdum

Zaten esmeyi rüzgar öğrettiyse

Durmayı ağaçlardan değil

O begonvilden bildim

Her seferinde devrilecek diyordum

O krepon kağıdı kılıklı çiçekleri

Dağılacak kesin

O ise eğilip bükülüyor

Şekilden şekle giriyor ama hiç

Kırılmadan öylece duruyordu

Eğiliyor ama boyun eğmiyordu

Fuşya kahkahalar atıyordu bir de” s.29

dizeleri bile seni sevgiyle başımın üstünde ağırlamaya değer…

--------------------------------------- 

Aras Yayıncılık, 2015